Kalem kağıda değil gözüme doğrulsun,
Susmayı bırakıp şairin elini yüzüne vurmayagörsün
Kendine gelmiş bir kağıt,
Bak o zaman sana hala sadık gelirler mi
Bütün o kırtasiyeler, kütüphaneler, sahaflar...
Devranların kitap aralığıdır insan dediğin
Kaç ölüm ulamıştır iki kelimeyi birbirine
Kaç kapağı kaç kez öpmüştür bu tarih
Ve
Kaç derviş kaç meleği öpmüştür göz kapaklarından
İşte ben her bir anı bu kaç'larca değil sen'lerce yaşarım
Sanki zaman sadece bunun için yaratılmışçasına
Dünyadaki tüm hüsn-i talilleri gamzelerinde toplamış kadınım
Bırak boğulayım
Atayurdumuzun yeşili bakan gözlerinde
Tanrı tecelli ediyor yine, bırak
Güvercinler gözlerini kırpmasın
Meleklerin kanatlarında tek bir tüy kıpırdamasın
Güneş Ay'ı ısıtsın yeryüzünden ziyade
Ve biz bir çadır kuralım üzerinde seninle
Hilalleri dolunaya tamamlayalım
Yeni bir ırk yaratalım zamanın ötesinde aşkı sayıklayan
Bırak...
Yazdığım iki şiir arasında kendini boğmak istemişsin.
Aşk olsun.
Summer - 2014
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.