Siyah siyah tutkuları parıldayan adamlar tanıdım
Ölü bedenlerini demirle harmanlayıp
Sevdiklerinin heykelini dikerlerdi
Defalarca
Köpeklere ve ağaçlara selam verirlerdi
Üzerlerine dört mevsim çöl yağan adamlardı
Hiçbir sevda güneşi kalplerindeki buzu kıramayan;
Yaşamayı intihar görürlerdi, intiharı yaşam
Kılarlardı
Sabırları cehennem alevinden geçmiş
Arşı kendisine gebe bırakmış
Gölgeleri deryada iz bırakan
Nadir insanlardı onlar.
Ben böyle insan görmedim
Ben böyle insan ol(muş)dum.
Spring -2014
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.