O uyurken
O uyanmasın diye
Tanrıların kalpleri atmayı bırakır,
Melek oluverir onca şeytan
Tuvallere onun saç tellerini sayıklatan..
Yıldızların gölgesi düşer
Açıkhava tiyatrolarına
Onun kirpiklerini oynarlar.
O uyurken
Onu görmek adına açar
Bütün kaudupullar,
Her bir dalgada ismidir tespih
Dehlizsiz deryalar operasında,
Masasındaki gözlüğün hülyası
Yaşam sebebidir
Sahildeki yengeçlerin.
O uyurken
Güvercin olur şairler
Ve
Susam tanelerine şiir yazarlar
O'nun pencere mermerinde..
O'nun dudakları dervişlerin yastığıdır,
O'nun rüyalarıdır İstanbul'un şafağı,
Uyanmaya yüz tutması
Bir devrin kapanışıdır.
Canımsın.
Günaydın.
Fall - 2014
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.