Bir şiir yazacağım, elime hiç silgi almayacakmış gibi
Kırkımda başlayacağım sigaraya
Hiçbir şey için çok geç olmadığına inanmayanlar adına
Her şey için çok geç olduğunda
Karanlığın sessizliği
Hiçbir ağızdan fışkırmaya tenezzül etmeyecek
Hiçbir mum alev almayacak boşluğa nefesimi üflememle
Işık olmadığı için, karanlığın varlığını bilemeyeceksin
Işık olmadığı için, karanlık ve aydınlığın seviştiğini göremeyeceksin
Eros ve Harmoni kimlerin çocukları
Bilemeyeceksin
Çok geç olacak
Ne tamamlar Tanrı'nın bıraktığını?
Bitirilmeden çerçevelenen tablodaki ironi;
Nedir kendi adını haykıran vicdanın bu hastalığı
Şeytanı ağlatan hangi pislik insanlar?
Canları cehennemi kirletmesinler
Doldursunlar
O tabloyu
Birer renk kalsınlar.
İyi ve kötü hiçbir şey maske takmadı insandan başka
Hiçbir dolunay hüzmesi soru sormadı;
Hiçbir kişi otobüs
Hiçbir otobüs yolcu
Hiçbir durak duraksızca beklemedi beni, o gece
Ve ben
Elimde iki valiz dolusu umutla dağlar aştım
Üç beş hiçbir şey uğruna...
Ne mi olur diye soranlara 'ne' bile olmamış
Yaşamı yaşamak sanmış
Bir bağdaş kurup düşünememiş
Kıymetini bilememişler
Düşünemediklerinden arta kalanlarla bir kültür oluşturmanın, ki
Roman yazamayanlar kısa hikayelerde figüran olurlar
Öykülerdekiler de efsanelere öykünürler
Akıllı köpekler kuyruğunu kovalarken
Onlar buna hala gülerler
...
Bir köpeği Tanrı'yı tasvir ederken başka hangi şekilde düşünebilirsin?
Spring - 2014
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.